Ik had al van alles geprobeerd om haar te laten stappen, maar ze weigerde gewoonweg.
Nu heb ik al geschreven dat ik een fan ben van Cesar Millan en voelde mij gesterkt door zijn manier van doen om dit op dezelfde manier op te lossen als hoe ik dat vroeger nog wel met Joy moest doen als die in een eigenwijze bui was; namelijk gewoon doorlopen en ja hoor, natuurlijk gaf Missy zich niet zomaar gewonnen want ze is wel een Westie haha, maar het lukte dus!!!
Ik ben meteen de hele tuin met haar doorgewandeld en vervolgens naar binnen.
Super joh!
Op die momenten kan ik haar ook prijzen met mijn stem, niet te uitbundig natuurlijk, de baas is altijd kalm en Missy houdt er (nog?) niet van als mensen of honden druk zijn.
Eerst deed ze er nog heel lang over om van binnen naar buiten te komen, met als gevolg dat ze af en toe echt een plasje moest doen, van buiten naar binnen ging ook nog niet helemaal soepel.
Er hoefde maar ergens een geluid vandaan te komen en Missy rende terug naar waar ze vandaan kwam..
Nu gaat ze aangelijnd naar buiten en naar binnen en ze aarzelt alleen nog heel even bij een deuropening, maar het gaat dus stukken beter!!
Nu Missy kan wandelen gaat er duidelijk een wereld voor haar open, deze morgen zijn we de dag dan ook begonnen met een heerlijke packwandeling en als je niet beter zou weten zou je niet weten dat Missy er eerder niet bij hoorde! Zo goed doet ze het!
En nu kunnen we ook echt een band op gaan bouwen.
Gisteren merkten Fabienne, Lucille en ik al dat ze zonder problemen rondom ons was als ze aan de lijn zat, vandaag is ze zelfs ZELF naar mij toe gekomen :0))))))
Ik kan haar nu roepen en dan komt ze, er is nog heel wat oefening nodig en ze is nog behoorlijk schichtig maar Missy zet de eerste stappen naar het opbouwen van een vertrouwensband met een mens!!!!!
Nog een fotootje van gisteren, Bo en Missy naast elkaar.
(het colablikje op de foto is absoluut niet van ons, maar als ik het weg zou halen zou Missy zeker opgestaan zijn).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten